Er zijn voor elkaar

Als topsporter moest ik het zelf doen. Toch stond ik nooit alleen. Er waren altijd mensen om me heen op wie ik kon bouwen. Ze stonden voor me klaar, zeiden de goede dingen op momenten dat ik het nodig had en vooral: ze wáren er gewoon voor me. En precies dat is bijzonder. Voelen dat iemand er echt voor je is. Ook zonder woorden weten dat anderen je steunen. Als ik bij een belangrijke wedstrijd mijn vrouw Linda in de zaal zag, was het goed. Of als ik mijn ouders spotte. Eén blik is dan al genoeg. Dat raakt diep, daar heb ik geen woorden voor. Nu ik een punt heb gezet achter mijn turncarrière, kan ik er vaker voor anderen zijn. Niet alleen met fysieke aanwezigheid of hulp, maar ook met aandacht. Topsport zit altijd in je achterhoofd en dat heeft invloed op het contact. Als de energie en focus ergens anders zijn, is dat merkbaar. Nu de topsporter in mij niet meer op de eerste plaats staat, ontstaat ruimte om er meer te zijn voor mijn naasten. Als partner, vader, zoon, broer en vriend. Samen genieten van spontane uitjes. Opgaan in het spelen met de kinderen. Helpen bij een verhuizing. Luisteren naar wat de ander wil delen. Het is altijd fijn om tijd door te brengen met de mensen van wie ik hou. Dit najaar maakten we als gezin een lange trip met de camper door Zuid-Europa. Even in onze eigen bubbel. Toch zijn Linda en ik ook gezelschapsmensen. Daarom kijken we uit naar de feestdagen. Samen eten met een vriendengroep, waarbij iedereen iets lekkers meeneemt. Familiedagen die we vullen met kletsen en spelletjes doen. En altijd met z’n allen naar buiten. Het droomplaatje is een witte kerst: ravotten in de sneeuw en schaatsen op natuurijs. Maar ook als het grijs weer is, krijg ik lichtjes in mijn ogen als ik naar de mensen om me heen kijk. En dat gun ik iedereen. Epke Zonderland ambassadeur van De Friesland